- əmcək
- is. Məmə, döş. Fəxrəddin!. . Mən səni bu əmcəklərimlə bəsləmişəm, Fəxrəddin! N. V.. İnəyin əmcəyindən çıxan süd balaca bulaq kimi şırhaşırla sərniclərə tökülürdü. Ə. Vəl.. Əmcək uşağı – südəmər uşaq. Övrətlər əmcək uşaqlarını bağırlarına basıb tökülmüşdülər küçəyə. C. M.. Vaqonumuzun o başında bir əmcək uşağı hərdənbir ağlayırdı. Ə. H.. Əmcəkdən kəsmək – süd verməyi dayandırmaq, süddən kəsmək, daha süd verməmək. Uşağı əmcəkdən kəsmək.◊ Anasının (nənəsinin) əmcəyini kəsən – çox bic, fırıldaqçı, dələduz adam haqqında. Bir şahıya nənəsinin əmcəyini kəsənlər var. M. İ.. Anasının əmcəyini kəsmək – fırıldaqçılıqla məşğul olmaq. Adam da anasının əmcəyini belə kəsərmi? S. Rəh..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.